(gruby kij)

См. также в других словарях:

• kij — m I, D. a; lm M. e, D. ów 1. «prosty drąg drewniany; łodyga, patyk, laska» Kij gruby, ostrugany, sękaty. Kij bambusowy, trzcinowy, wiklinowy. Kij dziadowski, podróżny, żebraczy. Szczotka na kiju. Bić, obić, uderzyć, walnąć, zdzielić kijem; dostać …   Słownik języka polskiego

• drąg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} długi, gruby kij : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drąg drewniany. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} długi, gruby pręt :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• drąg — m III, D. a, N. drąggiem; lm M. i «długi, gruby kij drewniany albo metalowy» Drąg żelazny, metalowy, drewniany. Drąg do podpierania czegoś. ∆ techn. Drąg tłokowy «element wolnoobrotowej maszyny tłokowej (np. parowego silnika tłokowego) w postaci… …   Słownik języka polskiego

• dzierżyć — ndk VIb, dzierżyćrżę, dzierżyćrży, dzierż, dzierżyćrżył 1. książk. lub żart. «trzymać» W ręce dzierżył gruby kij. ◊ Dzierżyć prym «przewodzić komuś gdzieś, zajmować pierwsze miejsce, wybijać się na czoło» ◊ Dzierżyć władzę, rządy, ster rządów… …   Słownik języka polskiego

• pałka — ż III, CMs. pałkałce; lm D. pałkałek 1. «gruby kij, zwykle tępo zakończony» Uderzyć, walić kogoś pałką. ∆ Pałka gumowa «pręt gumowy z uchwytem, noszony przez policjantów jako rodzaj broni» ∆ Korona z (pięcioma, siedmioma, dziewięcioma) pałkami… …   Słownik języka polskiego

• dębczak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa a. mnż II a, D. a, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co dąbczak. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocny, gruby kij dębowy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pała — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. pale {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży, podłużny przedmiot przypominający gruby kij, najczęściej drewniany, nieco grubszy na końcu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uderzyć pałą. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pałka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. pałkałce; lm D. pałkałek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydłużony, cienki przedmiot, najczęściej drewniany, gumowy, służący do uderzania; gruby kij : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pała — ż IV, CMs. pale; lm D. pał 1. «gruby, duży kij; pałka, laska» Walić, bić pałą. 2. pot. «jedynka jako ocena szkolna (gorsza niż dwójka)» 3. posp. «pogardliwie o głowie ludzkiej» ◊ Zalać pałę «upić się» 4. posp. «głupiec, dureń, tępak» …   Słownik języka polskiego